We zitten nu bij Di Rupo. Het is te zeggen, we logeren in Mons waar hij burgemeester is. Volgend jaar is dit de culturele hoofdstad van Europa. Er zal dan veel te doen zijn omtrent Vangogh. Momenteel wordt er veel geinvesteerd in verfraaiing van de stad. Straten worden heraangelegd en dat is nodig van degene die nog in oude staat zijn liggen er erbarmelijk bij. Monumenten worden gerestaureerd en er zijn er toch fraaie bij. We hebben na onze aankomst een stadwandeling van vier kilometer gedaan en zo toch een goede indruk gekregen van wat deze stad te bieden heeft. Deze avond was het zoeken naar een beschikbaar tafeltje op de Grote Markt ondanks het ruime aanbod. Hoeft het te verwonderen dat hier opvallend veel Italiaanse restaurants zijn?
Eerder  op de dag kwamen we Vincent terug tegen. Het is te zeggen, Vangogh heeft als twintiger in de Borinage gewerkt als evangelist. Het huisje waar hij verbleef is nu gerestaureerd en huisvest een klein museum. Het is hier dat hij zijn eerste stappen als kunstenaar zette.
Onze dag begon uiteraard met fietsen. We reden door een mooi landschap vol groene akkers en hier en daar een boerderij en een dorp. Voor de middag reden we bijna een uur door een uitgestrekt bos. Het was rustig fietsen op trage weggetjes met af en toe nog een levende ziel op straat. Eenmaal liep een haas rustig op het asfalt en bleef hij nog een tiental meters voor ons uit lopen. Een andere maal wou een buizerd net voor ons landen op een paal maar bedacht zich op het laatste moment. Twee blauwe reigers draaiden een sierlijk rondje boven een weide.
Zo lieten we Frankrijk achter ons en reden België terug binnen onder een stralende zon.