Mooi en toeristisch.
Zoals verwacht hebben we goed geslapen bij Les Trois Rois. Deze B&B in het oude centrum van Laon is een en al charme. Het grote, oude herenhuis kraak langs alle kanten maar de eigenaars hebben er met veel smaak en oog voor detail iets gezellig van gemaakt. Alles wordt hier gedaan met de glimlach. Maar we kunnen hier niet blijven want de fiets wacht in de tuin.
Na eerst nog wat sightseeing in de oude stad laten we ons vlot de berg afbollen. De zon is al volop van de partij maar het is wel fris. Gisteren was het laatste deel nogal saai. Laon blijkt echter een keerpunt te zijn. Akkers vol graan glooien over het land. Heuvels met bossen vormen een mooie afwisselen en pittoreske dorpjes maken het plaatje af. We laveren tussen de heuvels door maar af en toe valt niet aan een snedige klim te ontkomen. Het kleine verzet is hier meer dan welkom. En plots loop daar doodgemoederd een everzwijn over de straat. Helemaal op zijn eentje de akkers door.
We hebben vandaag slechts 80 kilometer op het programma. Ruim de tijd om als toerist overal waar iets te zien is af te stappen. De eerste stop is le Chateau Auffrique in Coucy. Deze ruïne van een middeleeuwse burcht is indrukwekkend. Wat rest van dit kasteel, samen met uitstekende informatieborden geven goed weer dat dit bouwsel impossant moet zijn geweest.
In Pierrefonds wachten ons vele toeristen. Trekpleister hier is het kasteel dat bijna een Disney-kasteel is. Op de oude ruïnes van een middeleeuwse burcht werd hier in de negentiende eeuw een impossant kasteel gebouwd. Het is een bezoek waard. Koffie met gebak op een terras geven ons nog even rust voor we onze stalen ros terug beklimmen.
We rijden daarna op een fietspad dwars door het bos van Compiegne. Midden in dat bos licht St. Jean aux bois. Wie verwacht hier nu een begijnhof? Met een jong huwelijkspaar dat net het kerkje uitkomt is het plaatje helemaal af.
Aan het eind van het bos komen we aan onze laatste en oudste bezienswaardigheid. Ruïnes van een Gallo-Romeinse site zijn een bewijs dat hier ooit vrede en rust heersten. Een tempel, thermen en amphitheather dat ruimte bood aan 3000 man liggen ver van de dichtstbijzijnde bewoning.
Die bewoners vinden we in Bethisy. Anna van de B&B had ons niet vandaag maar morgen verwacht maar met de glimlach en vele verontschuldigingen wordt onze kamer snel klaar gemaakt.

Iets na zeven zitten we aan een uitgebreid ontbijtbuffet om de energie op te doen die we vandaag zullen verbranden. Maar, we hadden gerust wat langer in ons bed kunnen blijven liggen. Aan de receptie van het hotel is niemand aanwezig en dat zal zo nog even duren. Uiteindelijk kunnen we pas om kwart voor negen vertrekken. We starten onze langste routedag daarom met een uur vertraging. Tot Mariembourg voert een spoorbedding ons door de Ardennen. Landerijen,  weiden, bossen en hier en daar wat huizen schuiven traag aan ons voorbij. In Mariembourg verzamelt men blijkbaar oude locomotieven op wat lijkt op een dood spoor. Waar een uithoek van Belgie allemaal goed voor is. Er nu volgt een pittig stuk van de dag. Het gaat constant op en af en  de klimmetjes zijn af en toe snedig. Maar in een groot bos in Frankrijk gaat het weer vlot vooruit. Op een gegeven moment kan de geur die onze neus binnendringt niet loochenen dat dit bos vol daslook staat. Bij de picknick komt de verrassing. Er volgen nog 60 kilometer voor we Laon bereiken. Dat is meer dan verwacht. Gelukkig zit de wind mee. Hij heeft ons een duwtje in de rug en de kilometers vliegen voorbij. Al snel zien we in de verte, hoog op een heuvel de contouren van een kathedraal. Maar om daar te geraken moeten we wel helemaal naar boven fietsen, met het kleine verzet dan maar.
Laon is het bezoeken waard. Dit ooit welvarend stadje staat vol met mooie gebouwen. Grote delen van de vestingsmuur en toegangspoort staan nog te schitteren. Maar de topper is de kathedraal. Het is miscchien wel de mooiste van Frankrijk. Buiten heersen vijf torens over de stad en omliggende velden en dorpen. Binnenin is er nauwelijks kunst aanwezig. Maar dit gebouw heeft geen opsmuk nodig. De puurheid van de  gotische architectuur is adembenemend en de lichtinval is een streling voor ieder fotografisch oog. Misschien is zes uur in de nammidag op een zonnige dag wel het beste moment om de kathedraal te bezoeken. Trouwens, het is de eerste zon die we vandaag zien. Alsof de ossen op de torens hun geheim nu pas prijsgeven.
Wij gaan alvast eens heeeel diep slapen en dromen over die 140km die we vandaag reden.
Slaap zacht.

Volgens het weerbericht zou vandaag onze slechtste dag zijn met kans op buien. Als dat zo is, dan belooft dat veel goeds. Bij het opstaan hangt boven Leuven wat nevel maar de zon zit al te duwen. Wat later schijnt ze volop. In de loop van de dag worden de wolken wat zwaarder maar regen hebben we tot nu toe niet gezien. Aangezien we op het terras van ons hotel zitten, kan het voor vandaag niet meer slecht gaan. Deze morgen volgen we zeker niet de korste route naar Hoegaarden. Over 25km doen we bijna twee uur. In het witte bier dorp rijden we de Ravel2 op. Via deze oude spoorweg rijden we vlot naar Namen. Dat is evenwel bergop. Nooit veel, maar het gaat nu eenmaal richting Ardennen. In de buurt van Eghezee rijden we onder de autosnelweg door en plots gaat het bergaf. Kilometers lang bollen aan 27km per uur zonder veel moeite te doen. Zo belanden we onder citadel aan de oevers van de Maas. Deze volgen we nu via de dijk tot in  Dinant. De ondergrond is soms vlotlopend asfalt, soms een oude promenade, hier en daar grind en een enkele keer hobbelende kasseien. Hier, op de vlakke route langs het water zien we veel fietstrekkers, allemaal op weg naar Parijs. Iets na 1 uur staan we in Dinant. Meer dan tijd om die picknick te verorberen en tijd te nemen voor een koffietje. We moeten nog nauwelijks 20km rijden dus wat rust kan er wel af. Om ons hotel te bereiken moeten we even uit het Maasdal. Uiteraard is dat flink bergop maar dan weer helemaal naar beneden tot aan het water. Daar ligt een kasteel in een oase van rust. Het is vier uur en we gaan ons eens lekker laten verwennen. Dit is het leuke aan een fietsvakantie. Eenmaal je doel is bereikt, is er volop tijd voor rust. Een douche, lekker eten en een boek. Dat is wat ons nog rest. Morgen gaat het verder eindigend met een stevige klim naar het oude centrum van Laon.

Wat vooraf ging...

Weet je het nog? Vorig jaar kochten we ons een trekkingsfiets en trokken er een aantal keer mee door het land voor een namiddagje, een dag of zelfs een tweedaagse tocht. Het hoogtepunt was evenwel een heuse fietsreis vanuit Leuven via Maastricht naar Bazel, toegangspoort tot Zwitserland. We reden in totaal 800 kilometer en genoten onderweg van vele bezienswaardigheden. Het was onze eerste fietsreis en is ons enorm bevallen. De minder actieve medemens vindt het zot, maar wij ervoeren het als een heel rustgevende vakantie. Toegegeven, het weer zat mee en we hadden onderweg geen mechanische pech. Voor herhaling vatbaar.

Naar de lichtstad.

In 2014 hebben we weerom een gevarieerde vakantieplanning. We deden al een weekje langlaufen in de Franse Jura en hebben er een lang weekend in Londen opzitten. In juli trekken we met de rugzak door een stukje IJsland en eind augustus, begin september staat er een trekking in Oostenrijk (Stubaier) en één in Italië (Dolomieten) op het programma. Maar daar gaat het hier niet over. Van Hemelvaart tot Pinksteren zitten we terug op de fiets met als doel Parijs.

Vorig jaar namen we de trein voor de terugreis vanuit Bazel naar Brussel. Dit jaar ondernemen we een tocht in lusvorm. We rijden eerst met de beschrijving van Benjaminse via Namen, Dinant, Laon naar Parijs. Daar blijven we drie nachten om dan de terugreis aan te vatten via de Van Gogh-route over Compiegne en Mons. We volgen deze route uiteraard niet volledig maar rijden via Brussel naar ons stekje in Leuven.

Via deze blog willen we onze ervaringen met jullie delen. We proberen iedere dag een verslagje online te zetten. Het zal er natuurlijk vanaf hangen of we internetverbinding hebben op onze overnachtingsplaatsen. Zoniet dan zal de update met een dag vertraging komen. We wensen jullie veel leesplezier. Onszelf wensen we geen mechanische pech en geen regen. Al de rest komt vanzelf.